Trabzon'a Veda
Yeşilin tüm tonları
Barınır senin bağrında
Hırçın Karadeniz dalgaları
Sükut bulur kıyında
Çöker puslu hava
Yumuşak bir yorgan gibi
Ulu doruklarına
Doğa adeta gülümser
Misafirperver Trabzonlulara
Sümela size kalsın desem
Yıldızları ayaklarına sersem
Yetmedi tonlarca altın versem
Üstelik görmeleri için her yıl
Bedava turlar düzenlesem
Kabul eder mi Trabzonlular
Uzun gölü Kayseri'ye götürsem
Trabzonlular Trabzonlular
Doğası gibi saf
Arı gibi çalışkan
Yunus gibi sevgi dolu
Vefakâr insanlar
Bu yüksek yaylalarda
Hayat vardır, aşk vardır
Rengarenk çiçekler
Sanki horon teper
Kemençe eşliğinde
Hayır dua eksik olmaz
Ninelerin dilinde
Bu şehirde zaman
Hızlı akar her nedense
Akşam güneşi batarken
Sahil ana baba günü
Balıkçılar, satıcılar
Çoluk, çocuk, genç, yaşlı
Sanki milli bayram günü
Parktaki ressamın tuvaline
Ne güzel yansımış
Yeşille mavinin düğünü
Balığa balık demez insanlar
Koca deniz kıyısında
Denizkızı da çıksa denizden
Adı hamsidir Trabzon'da
Ayrılık vakti geldiğinde
Kalbiniz kalır geride
Veda edilmez bu güzel şehre
Söz vermeden tekrar dönmeye
Elveda Trabzon
Kavuşmak dileğiyle seneye...
21 Mayıs 2006 ZİGANA GEÇİDİ
Ergül Sırkıntı